*Yağmurun İlk Damlası Şiiri - Bekir Gedi ...

Yağmurun ilk damlaları gibiydin
Kalbime yerleşirken
İlk damlalar,
Oynaşırlarmış
Kendilerine yer seçerken
Ormana mı? , Dama mı,?
Yoksa denize mi yağayım derken
“Orası senin burası benim”
Diyerek koşuşan çocukları hatırla
Sanki benle oynadın
Köşe kapmaca oynayan çocuklardan mıydın?

Yağmur ilk damlalarıyla toprağı ıslatırken
Toprak bürünürmüş haki bir renge
Sense kalbimi çevirdin pembeye
Bazen de al bir renge
Görüyorsun ya
Yanar –döner renklere dönüyorum sayende

Derecikler yağmurun ilk damlalarıyla oluşurmuş
Dereler akar çaylara karışırmış
Çaylar nehirlere
Nehirler okyanusla buluşurmuş
Ey sevgili, yağmur gibi yağıca sen içime
Önce Annem sonra Babam fark etti
Bendeki değişikliği
Ağabeyim, bacım ve kardeşim
Daha sonra komşularım anlamış
Ela gözlerimin gülüşü değişmiş
Daha sevecen bakıyormuşum
Elim, yüzüm, gözüm
Hey dünya ben BEKİRİM
Çevreye, bebeklere, çocuklara
Bambaşka gözle bakmışım
Elimin hafifliği hastayı onamış
Dilimin farklılığı sevenlere güç katmış
Bakışlarım çevreye şua olmuş
BEKİR onların değimi ile
... koca bir aşık olmuş

İlk yağmur damlalarını dinle
Musikiler armonisi oluşturuyor yere indiklerinde
Ben balet oldum, sen kalbime girince
Sen balerin ben balet
Dünya bir sahne
Artık ben senim,ancak seni dinlerim
İçimde öttüğün süreçte dünyaya gülerim
Biliyorsun dünya sahnemdir benim
Sen ölürsen bende ölürüm
Sen gidersen bende giderim
Artık ben..senim

İlk yağmur damlaları dünyayı yıkarmış
Başlangıçta anlamamıştım, kalbime yağdığında
Önce gözümdeki kara perdeyi yıkadın
Aman Yarabbi! ! ? ...ne kadar güzelmişsin
Seni görmemi sağladın
İçimdeki vesveseye, hasede ve tamaha son verdin
İnsanlara ve tabiata bir başka baktım
Yeniden hayat bulduğumu anladım
Sanki ben...tarafından yeni yaratıldım(haşa)

İlk yağmur damları sevdiğine koşarmış
Sanki evrende galaksiler mi yokmuş
Sevdiğine, yani; toprağa koşarak gelirmiş
Sen yağmur damlaları gibisin
Ben toprağın olurum senin

İlk yağmur damlasını arkadaşları izlermiş
Düştüğü yer iyiyse arkasından gidermiş
Toprağa düşen damla cana can katarmış
İl damlanın düştüğü yerden tabiat fışkırırmış
Nice medeniyetler çıkarmış
Kalbime düşen ilk damlasın
Yalansa yüreğim parçalansın
Çatır, çatır çatlasın
Başkalaşım sen gelince başladı
Gözüm gönlüm sen gelince açıldı
Düşünceler sen gelince berraklaştı
Dilim değişti, dinim gelişti
Birliğim ve dirliğim artı
Şer odaklarını dağıtanlardan oldum
Ülkeme yan bakanı boğanlardan oldum
Düşkünlere yardım eden kul oldum
Fitne, fesat yuvalarını Fatih’in topları gibi dağıttım
Derebeylik fikirlerine Kör oğlu kılıcı gibi vurdum
Gördüm ki ben ülkemde bir Yunus oldum
Kendimi şimdi Atatürk gibi buldum
...............şimdi ben Allah’ın kuluyum

.........Ey sevgili ben sen doluyum

Ankara 21 Temmuz 2005