Bazen durgun bazen hırçın gece gündüz demeden yağıyor yağmur, böyle zamanlarda evde olmak da güzel. Düşünsel gel-gitler duygusal çelişkilerle pencereden dalgın halimle yağmura odaklanmaya çalışırken odayı kaplayan kahve kokusu derinsel duruşumu silkeleyerek beni kedime getirdi. Bazen yalnızlığı da özlersiniz ve duruma o kadar hızlı alışırsınız ki kendi kahvenizi yaptığınızı bile anımsamaz olursunuz, ama bu yalnız kalmalar yazdan kalan kurak toprakların sonbahar yağmurlarını özlemesi gibi değil, bu gönül ikliminin rengini bulması özüne dönmesi ve yenilenmeye duyulan ihtiyaçtandır. Her mevsim yenilenen ve diri kalan toprak bitkilere ev sahipliği yaparken misafir olduğumuz bu dünya hayatında kalbini bana açarak aşkın o muhteşem duygusunu bedenimin ve ruhumun derinliklerine kadar hissettirdiğin ve ömrüme ömür kattığın için teşekkür ederim hayat(ım) .
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta