Sezai Karakoç’a…
Buzdan alevlerle yandı kül oldu
Rüzgârın tahtında berraklaşan ay
Terennümler bir bir gönüle doldu
Yıkıldı kurduğum büyülü saray
Buzdan alevlerle yandı kül oldu
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
