Sezai Karakoç’a…
Buzdan alevlerle yandı kül oldu
Rüzgârın tahtında berraklaşan ay
Terennümler bir bir gönüle doldu
Yıkıldı kurduğum büyülü saray
Buzdan alevlerle yandı kül oldu
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.