1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Yaşamın yağlı ilmiği boynumda
Çaresizlik oldu anam, babam
Kardeşim yoksulluk
Kiraz ağacı pervasızca yakıldı
Karlı çam ormanlarıydı evim
Şurada bir sedir duruyor
Oğulları palazlanmış meşe ağacının
Şu cevize bakın ne kadar da heybetli
Sincap kaçtı dalından
Karlı gümbürtüler adına
Damıtılmış sevdalara gebeyim
Ve aşkın ergenliğine
Kadehlere düştü gözlerim
Seni aradı kadehlerde
Orman, kadeh ve sen
Yağmurum oldun tüm sevecenliğime.
Kayıt Tarihi : 26.9.2007 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!