Yağmurum Ben Şiiri - Gülçin Yağmur Akbulut

YAĞMUR’UM BEN
Şafaktan kopmuş
kayan bir yıldız
inleyen yüreğim

Zemheride açar mı gül
baharı yok muydu
ömür trenimin

Ağustos ortasında
ırmaklar da donarmış
kaçıncı durağından geçtim
yıpranan göğümün

Zehirli elmalarınızı
nerede görsem tanırım
kanmayın uzun saçlarıma
aklım da uzun
duygularım da

Kaf Dağından çıkıp
avlularınızdan geçiyorum
hüznün ve
aşkın yakınından
geçip de
akıyorum sonsuza

Ölümü öldürdüm desem
İnanmazsınız biliyorum
ama ben
fırtınalı Yağmur’um
yaşam birikiyor
her damlamda

Gülçin Yağmur Akbulut