Yağmuru sevişim tesadüf değil

Yağmuru sevişim tesadüf değil.

Yağmuru sevişim tesadüf değil.
Eylül çocuğuyum ben belki ondandır
Kim bilir ?
Suyun kıymetini en iyi bilen
toprağını işleyen,
köylü çocuğu olmamdandir.

Yağmuru sevişim tesadüf değil
Yağmurda sokakta olmayi sevmem
iki çıplak yürek gezmek istememdendir.
Kim bilir ?
Tohuma can olmasindan,
Toprağa yar olmasından
Saksıdaki çicegin yüzünü güldurmesindir.

Yağmuru sevişim tesadüf değil
Ama sen beni dinle yagmur
Vatanımın bir bolgesi yaralı,
Memleketim yas icinde
Gözü yaşlı insanımın üstüne yağma
Gönüllerimizi bir de sen dağlama yağmur

Yağmuru sevişim tesadüf değil
Hüzünlendiriyor, bazen de yoruyor
Fakat biliyorum çokça besliyor
koruyor bizi,
Açlık ve sefaletten.
Kim bilir?
Belkide üstümüze eşit yağdığın için
Seviyorum seni gomunist yağmur.