Yağmur yeryüzüne var gücüyle döşeniyordu
İnsanların kimi ıslanmamak için kaçıyor, kimi yağmur ile arasına mesafe koyuyor, kimi camdan bakıyor, kimi de yağmuru hissediyordu
Oysa yağmur herkese eşit yağıyor, kimseyi ayırmıyordu
Samimi olan/olmayan farklı davranışlar sergileyenlerin hepsi insandı
Yaş tahtaya ayak basan basmayan aynı sahnede oynuyordu
Ne bir yaprak, ne bir kuş, e de bir köpek yağmur karşısında insan kadar tutarsız değildi
İnsan dışında her canlı doğanın bir parçası olmayı başarıyordu
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 23.11.2019 11:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!