Yağmuru Bekliyorum Şiiri - Mehmet Macit

Yağmur yağsın istiyorum, şimdilerde.
Çisil, çisil sisler içinde düşsün damlalar.
Kömürlüklerin teneke damlarına vursun, ahenk içinde.
Gecenin uzun ve sessiz geçen anlarında, arkadaşım olsun.
Yalnızlığın, acımasızca hüküm sürdüğü gönül dünyam,
Yağmur damlalarının mistik havasında, huzur bulsun.
Ruhumda yaşadığım fırtınalar, gözlerimde yağmur olup akarken,
Saklı kalan yaşlarım, süzülsün yanaklarıma.
Yağmurlara eşlik edercesine.

Yağmuru özledim şimdilerde.
Sakin, sakin, uzun, uzun yağmalı.
Çocukluğumun teneke damlı evlerinde yaşadığım, zamana gitmeliyim.
Sabahlara kadar dinmeden yağan yağmurun ninnileriyle,
Derin uykulara dalarak,
Annemin sevgi dolu kollarında uyanmalıyım.
Çocukluğumun özgür dünyasını yaşarken,
Yüreğimdeki sancıları unutmalıyım.

Yağmur dolu siyah, bulutları özlüyorum.
Fırtınalara eşlik eden, sonbahar yağmurlarını.
Yapraklarını kaybeden ağaçları,
Rengarenk gazellerle dolu bahçaleri,
Boş kalan sokakları özlüyorum.
Her yer toprağın serin ve huzur veren kokusuyla dolmalı.
Yağmurun serinliğine aldırmadan sevgiyle koşmalıyım.
Bedenimin her zerresinde aşkı anarken,
Ruhumda depremleri yaşamalıyım.

Penceremden, boşalmış sokakaları izliyorum hüzünle.
Dışarı çıkıp koşmakmı, neden?
Ne dost kaldığım sonbahar yağmurlarından bir haber,
Ne gönlümün sultanından bir umut.
Sonbahar aylarına takılan gönlüm,
Dostlarını aramakta özlemle.
Hani, o fırtınalarla gelen yağmurlar yokmu?
Aşkın amansız tutsaklığında kurduğum nice hayallerime,
Şahitlik etmişlerdi sessizce.

Yağacak yağmurlarda yeniden hayaller kurmalıyım.
Bir resim yapmalıyım, şiirlerle süslenmiş.
İçinde sadece ikimiz olmalı.
Siyah bulutlar arasında ki sen, beni kucaklarken sevgiyle,
Gözyaşlarımız karışmalı birbirine.
Hasretle kucaklaşmalı.

Yağmurla gelecek yeni umutlarda yine sen varsın.
Zaten hiç yok olmadın ki.
Ve ben hala, yüreğimdeki sancılarımla seni beklerken,
Sana ve seninle dolu hayallerime,
Sonbahar yağmurlarına,
Ve sana,
Çok ama, çok muhtacım.

Mehmet Macit 21.12.2010