Bir duman tütsüsü gibi bulutlar dağların zirvesine çökmüş. Hafif serin. Geçen yıl bu zamanlar deprem dolayısıyla ablamın yazlık evine gitmiştik oğlumla. Bu şehirde kimsecikler kalmamıştı. Sallantılar rutinimiz olmuştu. Bahceli bir ev. Çayımı kahvemi alıp camın kenarına oturuyordum. Sevdiğim şarkılarla birlikte yağmuru izliyordum.Bazen öyle gök gürlüyordu ki arıyorduk nereye yıldırım düştü diye. Yine öyle yağmur öyle sakin bir ev özlemi var. Bir tane şadırvanım vardı evde kırıldı. Gece başucuma koyup uyuyordum. Gündüz kirlettikleri sayfaları temize çekiyordu su sesi...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta