Yağmursuz Şiiri - Ali Kozan

yağmur yağarsa gelmem
ıslanır yüreğim çöl unutulur
unutur herkes bize yakışan bu sıcaklığı
yavaş yavaş yerleşir kalabalıklar içime
içimden geçip yavaşca kalabalığa karışırsın
bu sızı söndürür işte bütün mumları
boşalır mabetler yağmur değerse dualara
ıslanır önce ellerimiz ellerinden geçerdi
oysa uzun ince bütün aşklar
geçer gibi sırattan çöllerine tutunarak
mutsuz büyüyen çocukların

yağmur yağarsa gelmem
bozulur kuş yuvaları
soğur bütün hatıralarından çöl
ucuz benzetmelere dönüşür hayat
hep birbirine karıştığı
benzetilenle benzeyenin bu yüzden
ne vakit dudağını ısırsa sevgilim
dudağım kanar, yağmur yağarsa
yavaş yavaş yerleşir içime kalabalıklar
uzun ince bir yol olursun
ukdeleriyle yorgun dönene ev
öksüzlerin gözlerinde
gözlerinde dünyanın
ürkek bir ceylandır işte aşk
yuvalarından düşen kuşlardır nedense
aşık olan çocuklar

yağmur yağarsa gelmem
ıslanır yureğim ıslanır ellerimiz
unutur çöl...