Yağmuroğlu Şiiri - Alaaddin Emre

rivayet değildir
yağmuroğullarından gelir
köküm
su
belki de hikâyemdir
belki değil

‘’ présence a soi ‘’

gökyüzü çeker beni durmaksızın
dağlar istencimin imi
doruğunda hem haz duygusu
bir o denli mavi kara bir hüzün

köklü zaman içinde bilendi beynim
istif etmiş hep
yaşamakla ölmek
nedir
istem dışı
ders
imim

her nesnenin
her şeyin
vardır değil mi bir ereği
sizin de sanırım
dağların da
yağmurun da

gökle yer arasının
fasılasız bekçileri
demek ki salt değil
iskeledeki iki deniz feneri

kara şiirler yazan şairler
kara çalan değillerdir hiç değilse
pak sözcükler kullanmasalar da
hepsinin gönülleri ak bir sayfa

yağmurla geldim
yağmurla giderim

gider
yağmur altında sizi beklerim