Yağmurluklu Ten Şiiri - Harun Tolga Peker

Ne zaman kar yağsa bu kente
Kan ağlar bir devlet memuru,
Ben kar topu ile karnımı doyururken
Yan komşudan gelen kestane kokusu
Hasret bırakır seni bana...

Üşüyorum şimdi,
Henüz çığ düşmedi saçlarıma,
İnsanlar duvarlardan soğuk,
Menfaat iki şekerli bir çay,
Merhameti dün gömdük,
Allah sabır versin..

Kimsin sen batı mı?
Vicdanını ne kadar intikam rahatlatır?
Ben doğuyum,
Ben şehidim,
Ben yalnızım,
Ben parçalanmış bir enkazım,
Ben öğretmenim,
Ben doktorum,
Ben öğrenciyim,
Ben yunusum,
Ben on dört günlük masumum,
Kusura bakma;
Ben Türkiyeyim...
Mantıksızım,
Şiddetli bir deprem kadar duygusalım...

Gülerken, ağlamayı başarırım
Ağlarken ölmeyi,
Şimdi ne insanım
Ne de insanlığım,
Elimde bir sigara, dilimde bir dua;

Allah hepimize akıl versin,
Allah hepimizin yar ve yardımcısı olsun...