Son kez birlikte ıslandığımız yağmurda
Saçlarına eşlik eden yağmurluk duruyor öylece
Kapının ardındaki askılıkta.
Kimseler çalmıyor kapımı artık,
Yüzüme bakıp duran bir o kaldı bu evde..
Bazen dokunacak oluyorum yanından geçerken,
Belki kurumamıştır gidişinden sonra diye vazgeçiyorum.
Vazgeçiyoruz sonra ikimiz de sokağa çıkmaktan..
Yağmura yakalanmaktan değil de
Ya sensiz ıslanırken görürse birileri?
http://www.facebook.com/pages/Faruk-Kose/124916080854064
www.farukkose.com
Kayıt Tarihi : 12.10.2010 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!