Yağmurlu Şiirler Şiiri - Canan Akpınar

“Oysa hiç yakınmamıştım sokakların dilsizliğinden”

Yağmurlarla karşılamadan sabahları
Silinmeden balkonumdaki rüzgârın izi
Ve gecelerin dibi kadar sessiz olmadan günler
Hasta etmeden gri
Boşluklara gizlenmeden ışıklar
Kör, sağır, öfke nöbetinde olmadan dalgalar….

“Oysa hiç yakınmamıştım kaldırımlarının kimsesizliğinden”

Ne kapı, ne pencere bulamadan
Taş donukluğuna bürünmeden daha gün
Hayaletler gibi geçip gitmeden gölgeler
Her şeyin ardından bakmadan ellerim ceplerimde
Tırnaklarımı geçirmeden avuç içlerime…

“Oysa hiç yakınmamıştım sol yanımın ağırlığından”

Hayallerimi gömmeden yüreğimin kuytu köşelerine
Sessizliğe boğulmamışken bütün kalpler
Yeni kesik bir kol gibi kanamamışken
Yavaş yavaş uçuruma dönmemişken dünya
Ve yavaşca sessiz sedasız düşmemişken
Kayalıkların donukluğunda bakmamışken ölümün gözlerine…

“Oysa hiç yakınmadım yapraklarını döken ağaçlardan”

Kapımda durmadan şubat ayazı
Pencerelerime tül olmadan bulutlar
Susan gecelere dönmeden
Yağmurlu bütün şiirler…