Bir akşamüstüydü
Yine seninle
Yağmurlu parkta
Soğuk rakım rüzgârlarının
Saçlarını dağıttığı bir anda
Sen benim duygularımla
Alay etmiştin
Hem de herkesin ortasında.
Gözlerimi gözlerine kenetlerdim de
Sen söküp atardın sözlerinle
Çamların arasından süzülen
Solgun bir güneş busesi
Öperdi gözlerinden
Kalbimdeki resmini,
Yitip giden güneşin ardından
Sen kalkıp giderdin masamdan
Bir yabancı gibi.
Sen soğuk
Hava donuk
Kalbim hepten buruk
Bu nasıl yaşamak bilmiyorum artık,
Hani yağmurlar yağardı da
Koşuştururduk karşıdaki kulübeye
Islanan gözlerinde birleşirdi gözlerim
Dinmek bilmeyen yağmurlar
Göklerin sancısını dindiriyordu sanki
Saatlerce ve günlerce yağardı
Çisil çisil üstümüze
Sen içime süzülürdün
Bir buluttan sessizce.
Ellerin üşüyordu
Gözlerin ürkek bir ceylan gibi bakıyordu
Ve gözlerinin içinden
Yarım kalan duygularının
Hayallere dalan türküsü geçiyordu.
Ben sensiz olmuyor derdim de
Sen gülümser geçerdin hafifçe
Geceye tren olmuş gönlümden
Acılar sökün ederdi her yerimden
Yüreğimiz susuz bir bahçe gibiydi
Yağmurun altında
Geçit vermeyen
Duygularımızın şemsiyesinde gizlenirdi.
Sana çiçek veremediğim için üzgünüm
Bilirsin çiçek yetişmez buralarda
Senin gözlerine dalarım ben
Çiçeklerin yetişmediği
Bu yağmurlu parkta,
Ama sen yinede
Ufka dalan güneş gibi
Masamdan kalkıp giderdin
Bir yabancı gibi
Kalbimden çekip gittiğin
Gün ki gibi.
Sarıkamış – 1988
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 31.3.2007 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hava donuk
kalbim hepten buruk
bu nasıl yaşamak bilmiyorum artık.
hani yağmurlar yağardı da
koşuştururduk karşıdaki kulubeye
ıslanan gözlerinde birleşirdi gözlerim
dinmek bilmeyen yağmurlar
göklerin sancısını dindiriyordu sanki
saatlerce ve günlerce yağardı
çisil çisil üstümüze
sen içime süzülürdün
bir buluttan sessizce
_____________________
yüreğinize sağlık hocam
saygılar selamlar...
sen söküp atardın sözlerinle.
çamların arasından süzülen
solgun bir güneş busesi
öperdi gözlerinden
kalbimdeki resmini.
yitip giden güneşin ardından
sen kalkıp giderdin masamdan
bir yabancı gibi.
sen soğuk
hava donuk
kalbim hepten buruk
bu nasıl yaşamak bilmiyorum artık.
hani yağmurlar yağardı da
koşuştururduk karşıdaki kulubeye
ıslanan gözlerinde birleşirdi gözlerim
dinmek bilmeyen yağmurlar
göklerin sancısını dindiriyordu sanki
saatlerce ve günlerce yağardı
çisil çisil üstümüze
sen içime süzülürdün
bir buluttan sessizce.
ellerin üşüyordu
gözlerin ürkek bir ceylan gibi bakıyordu
ve gözlerinin içinden
yarım kalan duygularının
hayallere dalan türküsü geçiyordu.
ben sensiz olmuyor derdim de
sen gülümser geçerdin hafifçe
geceye tren olmuş gönlümden
acılar sökün ederdi her yerimden.
yüreğimiz susuz bir bahçe gibiydi
yağmurun altında
geçit vermeyen
duygularımızın şemsiyesinde gizlenirdi.
sana çiçek veremediğim için üzgünüm
bilirsin çiçek yetişmez buralarda
senin gözlerine dalarım ben
çiçeklerin yetişmediği
bu yağmurlu parkta.
...
çok harika.. o sen diye hitap ettiğiniz kişiye ne güzel de 'siz'leştirip hitap etmişsiniz..
o güzel yüreğinize sağlık Değerli İbrahim Yılmaz..
saygılarımla
ipek topyan
Her yaşanan bir sevda maziye bırakılır
Gitseler de unutulmaz,yürekte saklanır
Göz önüne gelince de hayale dalınır
İstemesen de o aşklar yeniden yaşanır
Sevgiyle coşup çağlayan yüreğinizin güzel kalemini gönülden kutluyor,ışıltısının ömrünüzce hiç sönmemesi dileğiyle,saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (5)