Yağmurlu Hülyam Şiiri - Mustafa Nuri İnanç

Yağmurlu günlerde
Ağlar dünyam
Sırılsıklam olurum aşk ile
Seviştiğim hülyam
Serden geçtikte yar için
Ne yardan geçer
Ne de serden
İşte onlaradır benim, kutsal davam

Midye kabuğu kapısı var alemin
İçinde kaygan belki kaypak
Tabiri ehil
Dışında tutunursun
Dalgalar getirir götürür denizin
Benim sevdamın da var iki yüzü
Ne sonu var ne üstü
Nasıl girmişiz ki yüz üstü
Dönene kadar
Bir ömür geçer
Kimler barışık kimler küstü
Çıkarsın çaresiz sırt üstü

Sese inanıp gelir posta güvercini
Atarsan vurursun
Beklersen bulursun
Sanma ki sahipsiz bu alem
Boşsa için atarsan üstündekileri üşürsün
Giderken ne yaptıysan hasletle
Onu götürürsün
Gerisi hasretle bakar ardından hazin hazin
Sevgiyle saygıyla anıların
Yediğin içtiğin bu alemin

Uysada uymasada giydirilir ayaklarına
Hediklerin
Bekler seni öbür alemin
Tekerleksiz dört kişilik bir omuz
Nerede başlamışsa meraklanma
Bitmez soyumuz
Allah insan ve dünyamız
İşte bizim herşeyimiz onurumuz