Yağmurlu Havada Kara Karga (Sylvia Plath)

İsmail Aksoy
1898

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Yağmurlu Havada Kara Karga (Sylvia Plath)

Düzelterek ve tekrar düzelterek tüylerini yağmurda,
Kamburlaşmıştı ıslak bir kara karga
Yukarıdaki bükülmez dalda.
Görüntüyü gözümde
Ateşleyecek
Bir mucize ya da bir kaza

Beklemem, bir plan aramam
Artık bu istikrarsız havada;
Fakat düşmeye bırakırım lekeli yaprakları
Törensiz ya da önbelirtisiz düştükleri gibi.

İtiraf etsem de
Suskun gökten küstahlığı bazen arzuladığımı
Şikayet edemem gerçekten de:
Mutfak masasından ya da iskemlesinden
Atılır akkor gibi

Belli bir küçük ışık;
Sanki semavi bir yakış
Malik olur en yayvan nesnelere ara sıra –
Böylece takdis eder
Önemsiz bir mesafeyi

Cömertlik, onur bağışlayarak,
Sevgi de denebilir. Her halükârda, şimdi ihtiyatlı
Yürürüm (çünkü bu cansız, viran manzarada bile
Gerçekleşebilir): kuşkulu,
Ama tedbirli; bilgisiz

Hangi meleğin dirseğimde ansızın
Parlamayı seçeceği. Bildiğim sadece kara tüylerini
Düzenleyen bir karganın duyularımı zapt edecek denli
Işıldayabileceği, göz kapaklarımı
Yukarı çekebileceği, ve büsbütün

Tarafsızlık kaygısından
Kısa bir mühleti bahşedebileceği. Talihle,
Yürürüm inatla bu bitkin
Mevsimde, bir tür muhtevanın
Yamalarını

Birleştireceğim. Bu kasılmalı
Aydınlık hilelere mucize dersen,
Gerçekleşir mucizeler. Yeniden başladı bekleyiş,
Meleği uzun süre bekleyiş.
O ender, rastgele iniş.

[1956]

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 11:16:00
Hikayesi:


Black Rook in Rainy Weather by Sylvia Plath On the stiff twig up there Hunches a wet black rook Arranging and rearranging its feathers in the rain. I do not expect a miracle Or an accident To set the sight on fire In my eye, not seek Any more in the desultory weather some design, But let spotted leaves fall as they fall, Without ceremony, or portent. Although, I admit, I desire, Occasionally, some backtalk From the mute sky, I can't honestly complain: A certain minor light may still Leap incandescent Out of the kitchen table or chair As if a celestial burning took Possession of the most obtuse objects now and then - Thus hallowing an interval Otherwise inconsequent By bestowing largesse, honor, One might say love. At any rate, I now walk Wary (for it could happen Even in this dull, ruinous landscape): sceptical, Yet politic; ignorant Of whatever angel may choose to flare Suddenly at my elbow. I only know that a rook Ordering its black feathers can so shine As to seize my senses, haul My eyelids up, and grant A brief respite from fear Of total neutrality. With luck, Trekking stubborn through this season Of fatigue, I shall Patch together a content Of sorts. Miracles occur, If you care to call those spasmodic Tricks of radiance miracles. The wait's begun again, The long wait for the angel. For that rare, random descent. [1956]

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmail Aksoy