İlk vurgunu yağmurlu bir günde yemiştim
Şimdi her yağmurla hüzünlenir
Köşe başında yalnız duran ağaçları
Dökülmüş yaprakları ve yıldızları,
Hep kendime benzetirim.
Ağlamayı yağmurlu günlerde severim
Balkon kenarında duran saksıları,
Merdiven ayaklarında bekleyen kedileri,
Seyreder içlenirim.
Ben kaderin vurupta yıkamadığı biriyim
Adsız şiirlere yarenlik etsem de
Hüzünlerimi biriktirmedim
Ben kederlenip ağlamayı
Yağmurlu günlerde sevdim.
Kayıt Tarihi : 11.11.2009 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!