bir yağmurlu günde tanıdım seni
elinde siyah bir şemsiye vardı
benim kisi eflatun du
dostum rüzgar şemsiyeni kaldırdı
yüzünü o an gördüm
o an aşık oldum sana
yağmur dindi
ben hala şemsiyemi kapatmamıştım
yüzünü gözlerini
iyice görmeyi bekliyordum,
dalmıştım,
gözlerimi seni kaybetmişti,
aklım başımda değildi.
ta ki yerdeki aşk yağmuru,
bir taksinin hareketiyle yüzüme vuruncaya dek.
Kayıt Tarihi : 15.2.2010 18:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Betül Çelikkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/15/yagmurlu-gun-4.jpg)
ta ki yerdeki aşk yağmuru,
bir taksinin hareketiyle yüzüme vuruncaya dek.
İşte hayatın gerçek yüzü
Kutluyorum tam puanımla.
TÜM YORUMLAR (1)