Karanlığın koynunda, hicranla uyuyorum.
Dolunay okşuyor saçlarımı,
Yastığım yalnızlık, ört beni gece.
Soğuk terler döküyorum, üşüyorum.
Duanın gölgesinde, ümide yürüyorum.
Yıldızlar seni anlatıyor bana.
Hüzün yüklü hikâyeler dinliyorum.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta