...Yağmurlu Bir Hıdırellez Sabahında…(Dü ...

bir gül fidanının
altına gömmeliydin beni
hiç değilse
bir gül dalına asmalı
ve bu sabah gün doğmadan henüz
geri almalıydın sonra…

Böyle diyordu yürek….

Sabah ezanından önce başladı yağmur. Adamın biri sokak lambasının altında telefonuyla boğuşup mesaj göndermeye çalışırken, siyah-beyaz küçük bir köpek kuyruk sallayarak sevgi arıyordu ayakları dibinde.
Sessizce izledim yavrunun tekmelenişini.
Adam, 'sevgi adamı' değildi!

Yağmurla köpeği aldım…

Bugün bir dolu kutsanmış yalnızlık diliyorum her yerden ve herkesten. Çoğalmak adına…Beni, birkaç avuç dolusu olsun bana bırakın ey dost, ey çocuk, ey insan, ey Yaradan! Çok şey istemem bilirsiniz. Tokgözlülüğümden değildir üstelik. Onurum izin vermez de o yüzden. Kırılmayı hiç sevmem. Dostluk ve sevgi bahçesini solduran çöl yürekleri de….Bir kuldan tek bir lokma kabul etmişsem veya herhangi bir şey; o kişiye olan güvenim kendime olduğu kadar çok demektir. 'Kart hamili' namına bir şey dilemişsem eğer, yerine getirileceğine olan inancım tamdır.

kırıldığımda ise
yerim sallanır
göğüm isyanda
sınanırım yeniden…

Güvencimi sınama ey insanoğlu!
Ben ise beni sınamaktan yoruldum artık. Güzelliğim ve çirkinliğimle, zaaf ve meziyetlerimle, gücüm ve güçsüzlüğümle baktım aynama.

Dedi;
”gül fidanının altına git bu gece
bereketlenmeli
ve arınmalısın doğanın içinde…”

Gidemedim. Gecenin seslerini dinledim göğe bakarken. İçim, içimi ezberletiyordu yine. Yanılıyor muydu yoksa?

Hazr’a güç katan yağmurla köpeği aldım…

Tanrı onları fikirsiz yaratmıştı çünkü. Fikir kattığı her şey, değerbilmezlerin elinde hızla kirleniyordu. Yüreklerini sarıyordu kafalardaki örümcek ağı. İhaneti, kavgayı, vefasızlığı ne çok seviyorlardı.

umudum kısalıyor
umudum uzuyor
eksiliyor inancım
inancım artıyor durmaksızın...

Perdeleri indirip, karanlığa sığındım bu sabah. Gül fidanına bırakamadığım ruhun vebalini, sorumluluk bilinciyle üstlenerek…

Dedi ki bilici;

sorumlu sensin!
sevgiyi ademoğluna emanet ettiğin
-ki o senin içindeydi-
gül fidanından medet umduğun için
sensin tek sorumlu

Yaradana bırak insanı sen
isteme
dileme
sitem etme

ve asla
kabul etme vermeden
güveni korkuyla sınama hiç
hamiline kart yazma sakın

ödenmemiş bedellerin
bedeli ağır olacak sonra

'O ki, Hızır’ın ışığını karanlığa gizledi İlyas’la buluşurken.'
Elbette bulunacaktır yol ve zenginlik.

seni cevzada yarattı
tek başına gönderdi lâkin
tek olarak geri alacak
yağmurla köpeği seç şimdilik
ve git yalnızlığına

Aynadan içre birileri daha vardı demek ki.
Kapandı kapı böylece.
Doğuyordu kutlu gün...

(5 - 6 Mayıs 2005) - 'Gençler İçin Denemeler' Dosyasından.