Yağmur yüzüme yüzüme vururken
Ne garip seyler hissediyorum.
Yere düşen her damlada
Senin kokunu içime çekerek geçmişe dalıyorum.
Kum tanelerinin üzerine düşen Küçük damlacıklar senin serinliğinde.
Yarı ıslanmış kumsalı senin resmin diye izliyorum.
Kumların beyazlığını güzelliğin sanarak
Onlara dokunuyorum. Tenteli hasır koltuk, arasında, Uçuşan martıların sesleriyle irkiliyorum.
Kimi bembeyaz renkte kimisi alaca bulaca...
Hepsi de kumsaldaki resimini fircaliyorlar beni kıskandırırcasına
Denize dalıp çılgın uçarak
Selam getiriyorlar senden bana...
Sonra da mavinin sonsuzluğunda
Uçup gidiyorlar çığlık atarak çok uzaklara...
24.08.2020
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 26.8.2020 21:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir Yorum:Gülay ÖZDEMİR Video Tasarım:Ali TURGUT https://youtu.be/cUuQ2k23tfs?si=hvqUJuHZ4e6XNKZ7
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!