Yağmurun doğurduğu bir çocuktu,
Karadeniz’in puslu kıyılarından
Ankara’nın gecekondu ışıklarına taşındı kalbi.
Sobanın dumanında pişti ekmeği,
paslı çivilerde çarptı yüreği,
sokaklardan öğrendi,
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Kimler geldi kimler geçti bu faşist düzenin içinden
Sönmeyen ışıkla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta