bebekliğime benzer bardaktan boşalırcasına yağan yağmurlar
anneme akıttığım gözyaşlarıma açılan şemsiyedir hüzün
amansız ve nedensiz gelir doğaya bütün yasaklar
ve teniyle yüzüm arasında yapışan tuzdur
belediyenin kaygan yollara yaptığı çalışmalardan arta kalan
ıslak sokaklar gibidir çünkü annemin omuzları
gece gündüz durmadan ağladığım
yoksa ben miyim annemi kıskanıpta hep yağmura yenilen
(adı yağmur olanlara ve yağmuru sevenlere)
Kayıt Tarihi : 31.1.2011 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!