Yağmur damlıyor saçımdan yüzüme.
Gözüm perde perde bulut.
Şimşekler çakıyor sesimde.
Ellerimi açtım, göğe yalvarıyorum.
Son açmış çiçeklerim de ıslak.
Yağmura küskün rengi bile heyhât!
Avucumdan kayıyor kirpiğimden damlayan taneler.
Tutamıyorum zamanı, önü arkası aynı sefer.
Süzüldü saçımdan tenime ıslak kederler.
Kaldırıyorum başımı göğe, her rengi ayrı şâheser.
Ne mi denir buna, tarifsiz seherler.
Sabahın nemi üstümde, çaresiz seferler.
Nesrin Özdemir 2
Kayıt Tarihi : 21.1.2025 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yağmur sevgisi, özlemi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!