yağmur yağıyor dışarda
bardaktan boşanırcasına
kahve kokulu odam sıcacık
radyoda hüzzam çalıyor bir keman
parmaklarım kalp çiziyor buğulu camlara
sevgisini yitirmiş dünyaya inat...
*
şemsiyesiz bir çocuk koşuyor yağmurda
iki adımda bir kayıyor, terlikli üşümüş ayakları
elindeki ekmek torbası hep başının üstünde
cama çizdiğim kalpler takılıyor çocuğun peşine...
*
Susuyor keman, soğuyor oda
çoktan bozulmuş camın buğusu,ağlıyor
Bir gök gürlemsiyle yıkılıyor sırça saray
Ben koşuyorum,çocuk koşuyor
Y E T İ Ş E M İ Y O R U M...........
____________(15.1.2017 güncesi)
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 15.1.2017 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hümeyra Gün'ün şiirlerinde başka bir içlilik, başka bir yürek var sanki.... O kadar şeffaf ki şiirleri... okurken yüreğini görüyorsunuz sanki....
Bu şiir de öyle....
Yağmur duyguları güçlendirir, melankolik bir hale sokar insanı.... Hele şair olup da yağmuru sevmeyen var mıdır?...
İşte şair de bu duygu seline kapılmış... ve bizi de okurken kaptırdı... Yağmuru kişisel duygularının içine sosyal yapıyı da harmanlayarak bir şair bu kadar dokunaklı yazabilir ancak.... Her yağmur yağdığında camın öteki yüzünü de düşünmeyi bu kadar güzel becerebilir bir şair yüreği.... Bu, bir de çocuksa... yardım edesi gelecek durumdaysa... ve yardım da edemiyorsa o anda....
İşte o yağmur şairin taa yüreğine yağmış... gözlerinden akarken de bize sözcüklerle ulaşmış....
Bu çok duygulu ve güzel şiirinizi içtenlikle kutlarım Hümeyra Öğretmenim.... Çok değerli Arkadaşım.... Daha nicelerine..... Sevgilerimle.....
Bizi bu şiirle buluşturan paylaşımınız için de size çok teşekkür ederim İbrahim Bey.... Saygılarımla....
Lirizmin içsel kokusu, gerçekçiliğin dikkatli izlemenin başarılı dokusu. Şiirde derinlik
insan ve yaşamın gerçeklerini algılamadaki başarı... Şiir konuşuyor, insan dinliyor... Buğulu cam, yağan yağmur, koşan çocuk Boris Pasternak'ı anımsattı bana en çok... Harikaydı.....++ Sevgiler, başarılar....++
Hep ağlar yürekleri, odaları hep soğuk olur ve buğusu kalmaz camlarının...
Çok çok güzeldi Kutluyorum yüreğinizi ve yürek kaleminizi...
Nicelerine diyerek... Saygılarımla Hümeyra Hanım...
Çocukluğuma gittim bir ara. İnadına inadına su birikintilerin tam gözüne gözüme basmalarım. Yol kenarlarında sular küçük şelaleler oluştururken oluşan köpüklerin meleklerin yıkadığı çamaşırların köpüğü olduğunu hayal etmelerim... Onları seyrederken sırılsıklam oluşum...
Ahh çocukluk... NERDESİN?...
Yine çok güzeldi. Hem de çoooookkk... Kutluyorum içtenlikle öğretmenim...Sevgimle...
TÜM YORUMLAR (11)