Yağmurların Yıkadığı Gecelerde

Yağmurların yıkadığı gecelerle uyanırım,
Bir fasl-ı hazan mıdır ki göremediklerim bilmem.
Gecenin yıkılacağı gündüzlere dayanırım,
Aydınlıklarla çarpışan karanlıklarda gülemem.

Islak, ıslak çekilir doğacak seherlere zaman
Göz açıp kapama süresi sunulur sevdalara.
Belki bir yerde şuara meclisi toplandığı an,
Yağmur damlaları davet edilir viran bağlara.

Karanlıkta yağmurlara açık denizler de küsmüş.
Kapılarımı aralamıyor artık bâd-ı sâbâ.
Öfke, kin, kavga, vefa ve hatta dâvalar pörsümüş,
Doğduk ve yaşıyorsak, yaşamak niçin olsun heba?

Yağmur denince Nisan, bir de yâdıma gelir Eylül
Bütün ağaçlar bir hüznün güzelliğine sarılır.
Gönülden muhabbet uçmuşsa, bil ki gitmiştir bülbül,
Sen yıllara dargın olmuşsun, yıllar sana darılır.

Yağmurların yıkadığı gecelerle uyanırım,
Görebildiklerim damlaların sesinde bir efsun.
Hayal ettiklerim o değilse de ben o sanırım,
Bilmiyorum karşımda mıdır yakaladığım füsun?

Zenginliğimdir yağmurların yıkadığı geceler,
Yakaladığım belki var oluşumun doruğudur.
Ah bir yan yana gelebilse keşfimdeki heceler,
O zaman bizlere açılan rahmetin bolluğudur.

İhsan Kurt