yavuzbayram77gmail.com
Umuda düşecek binlerce yıldızı alıp, yalnızlığı yalnızca bir yüreğe sığdırıp sessizliği öğrendim. Akan ırmaklar, coşan dereler, çağlayan nehirler gibi koştuğum sensin. Sırların ötesinden, dağların vadilerin ardından doğan güneşsin. Sıcaklığın göğsüme düştüğünde, uzanır ellerim Allah'a; dualarımda yüreğinin enginliği ve bir avuç sevda.
Sevmelere gidişimdir iki yürek arası, ömrümün yettiğidir gecelerin karası, bir de gecelerde andığım vuslat.
Bu bir isteyiş, bu bir tutku, bu bir yazgı. Düşünsem şiirleşir sözlerim; öyle bir sevdaya yelkenlidir gemiler, bir de ömrüm, berraklığında aklım gider bakışlarında.
İçimde yaşadığımsın, ekmek diye. Umut diye, yüreğini beklediğim bu sevda rıhtımı duraklarda, bu iklimlerin köşesinde beklediğimsin...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta