Ama ben hiç inanmadım
Çünkü yağmurlarda ıslandım
Üşüdüm, yorganı üzerime çektim
Ama ben hiç inanmadım
O geceydi ve o geceler çok soğuktu
Ve bu yüzden hiç yanılmadım.
Ama ben hiç geleceğine inanmadım
Bu sefer..
Bu sefer inan dedi
Yine inanmadım ve bu yüzden hiç yanılmadım.
Zamanımdan aklımdan cebimden borç aldım
Yollara düştüm.
Bana inan dedi inanmadım
Çünkü hiç yanılmadım
Şemsiyenin üstünde kaldım
Bir daha hiç kimse sevmeyecek onu bu kadar
İnanmasa da..
Ben bir gün gideceğime inandım
Ama ben hiç korkmadım çünkü gecelerde yaşadım.
Ama ben sevgime inandım
Ben inandım
Çünkü yağmurlarda ıslandım
Ama ben hep şemsiyenin üstünde kaldım
Neyse ki onu şemsiyenin altına aldım.
Kıyamadım ben ona
Hiç kıyamadım...
(Vücud-u Zilal-17.03.2016)
Şeyda KaragözKayıt Tarihi : 17.3.2016 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neyse ki onu şemsiyenin altına aldım.
Kıyamadım ben ona
Hiç kıyamadım...
---Şeyda hanım ince sitem , istemli tepki,sevginin bahar hali ,sevinçli gün gibi şiirinizi ve sizi kutluyorum saygılar sunuyorum .
Zira yağmur dalga dalga gelir. Çarpar yüreğimizin kıyılarına...
İnansak ta inanmasak ta...
Çok hoş bir şiir.
Kutluyorum..
Sevgiler
Belki de ıslatan yağmur değil de..., aşktır., sevdadır....
Güzel şiirdi... Kaleminize sağlık...
Ama inanmamak ne kötü bir duygu, ne kadar da olmaz olası bir his.
Belki sadece inancınız O'nu size getirebilirdi.
'Sana inanıyorum' demeniz bile yeterliydi belki, kimbilir.
Birçok şey inançla olur, inanılan kişiyi üzmemek için yapılır sadece bazı şeyler.
Öyle tahmin ediyorum ki şemsiyenin altındaki o kıyamadığınız var ya,
Siz inandığınız gün gelecektir size.
Uzun bir aradan sonra yeniden hoşgaldiniz der, sevgi ve saygılarımı sunarım.
TÜM YORUMLAR (5)