Yağmurlara sor sabahı Şiiri - Eşref Üzülmez

seni sevdiğimi nasıl anlatsam
uzak bir hüzün gözyaşlarımı siliyor
bu mevsimlerde seni sevdim
yüzüme kapanan gökyüzü,
yağmur olsa çeşke
unutulmuş bir adres gibiyim
buruştulmuş bir akşam
yaprakları toplayan,
sonbahar yorgunuyum
cocukluğumu emanet,
gençliğimi sana,
olgunluğumu sorguzsuz bıraktım
ellerin çok uzak şimdi
dökülen şaçların mı avuçlarıma
vakit alışkanlıklarımı siliyor
doyamadım
dudaklarına
ellerim saçlarından kurtulacak birgün
bitti zannediyorsun
o zaman yağmurlara sor
sabahı