Yağmurlar Yağıyor Sen Gidiyorsun

Yağmurlar yağıyor sen gidiyorsun,
Bir sükut denizi mavi gözlerin.
İçimde bir sızı bırakıp derin,
Beni yalnızlığa terk ediyorsun.

Sensiz ne gökyüzü ne güneş kalır,
Ipıssız çöllere dönüşür her yer.
Mesafeler uzar zaman kısalır,
Uzak iklimlere kuşlar göç eder.

Sen yoksan bozulur şehrin büyüsü,
Yıkılır yekpare fildişi kule.
Yok olur göklerin görkemi süsü,
Söyleşir benimle gölgeler bile.

Sen gidince bomboş kalır bu şehir,
İçimi dökerim gamlı rüzgâra.
Anılar depreşir savrulur bir bir,
Beni avutamaz artık Ankara!

(Ankara, 31.12.2015)