Yağmurlar Yağanda...Öyküsellikler

Yağmurlar yağanda aşık ol bana...
Fırtınalar kopanda çığır sevgini.
Yüreğinde ki gam yüklü bulutlar efkarını öyle yağdıran da...
Bir çocuk nidasıyla bağır,
Yağmurun yağdığını,akdığını sellerin,arap kızının camdan baktığını...
Bir yetmiş yaş kılığından dur cam kenarında.
Tut ıslak ellerimi...Kırkikindi de tut,çamurlu,yalın ayaklarıma nisbet...
Yağmurlar yağan da çek silahını,bas tetiğine,
Öyle saydır ki pişman olma ettiğine.
Sırılsıklam,sırılsıklam asvaltların tam ortasında...Vur ve koş...
Ağlama sakın yağmurlar yağanda,
Gözyaşlarını tut,kırkikindi de tut.
Çamurlu,yalın ayaklarıma nisbet; soğuk,ıslak ellerimi tut.
Şimşekler çakanda göm beni,toprağın taa üç metre dibine,
Bu meczup halime kim üzüle,kim sevine?
Yak bütün beraber durduğumuz karelerin,fotoğraflarını,
Yak kırmızı kınalar avuçlarına...
Ve yak,ne olur yak,titreten o civan ağıtlarını.
Ne güneş doğsun,ne batsın sadece yağmur yağsın,
Kara toprağımdan süzülürken yağmur,belki beni anlarsın...

Oyy fırtınalı ağıdım,
Oyy şırıl şırıl adını saydığım,
Oyy deli sevdalım oyy...