Yağmurlar Islatır Oldu Bedenimi

Ben senin değerini bilemedim canım.
Bilemedim yağmurların beni senle ıslatmadığını,
Fark edemedim senin varlığının büyüklüğünü
Kaçtım senden uzaklara, hem de çok uzaklara

Saklanmadan, saklamadan yaşamayı
Öğrenemedim seninle
Ben haykırıyorum artık feleğe
Ama ne çare artık sensizim

Canım ne olur duy sesimi
Artık yağmurlar ıslatır oldu bedenimi
Ellerim üşür sensizlik krizlerinde
Hatırlarım naylon kafeyi

Hatırlarım Ulu Cami’yi, Ramizleri
Ve kahrederim sensizliğe
Üşürüm bu koca şehirde
Ve isyan olur haykırırım şehre