Yağmurlar Gelince Şiiri - Tuncer Türkdoğan

YAĞMURLAR GELİNCE

“Yağmurlar gelince bekle” demiştin
Kaç yağmur bekledim,nerelerdesin?
Bilmem hangi kuvvet yasaklamış ki
Telefonlara da dargın gibisin

Kuru dallar gibi kırıldık kaldık
Bir düşten uyanmış gibi aldandık
Sen orda ben burda mum gibi yandık
Zaman rüzğarında silindi sesin

Bizimki bir düşmüş bir tatlı hülya
Yıldızlar silindi karardı dünya
Bir dosta rastlarsan –hani olur ya-
Bırak selamlara sinsin nefesin

Ufukta ölüm var mutlak ayrılık
Huriler,gılmanlar sonsuz karanlık
Boş bir tesellidir dualar artık
Belki de kabrime çiçek dikersin