Yağmurlar Alkışlar Gidişini

gittin tüm şiirler ağladı
gittin şehir sustu
deniz dalgalanmaz oldu dizlerimde
sustum mevsimler yaprak döktü
gittin seni alkışlıyorum
senin gözlerin yalan
bu aşkta bir hüsran filizlendi
gel, kal desem
deniz tutulur aya karşı
düşler hep ıslak
içimdeki çöllere çıkar yollar
her akşam yıkandım senden
her akşam ayırdım bakışlarımı
içimde bir kışın ayazı, üşüyorum
gittin, tüm ışıklar söndü, karanlık
kuşlar öttü içimde
içimde bir çocuk uyandı
seni bir bir sayıklıyorum
gittin yağmurlar alkışlıyor gidişini
acıklı bir ezgiyim gecede fısıldayan
boyutlarını yitirmiş bir inlemeyim uykuda
hadi geceye söndür yüreğimi yeniden
dünyanın öbür yarısını aralıyorum
gir içeri
ama önce rüyalarımı temize çek