gök içini boşalttıktan sonra
ışıl ışıl tüm yapraklar ve kır çiçekleri
sanki ölümle doğum arası renkli
masalların hüzünlerini
yıkadı
evren
gök tavanının altındayım
gözümün önüne serilen görsel geçiş kapılarının
o renklerin ışıltılı armonisini
doya doya içiyor gözlerim
sihri kuşanmış kanatlarına yaşam
anlam mana dolu yolculukların çetelesini
ölümlü yolculukların çılgın serüvenini
anlatıyor yıldızlar
birbirlerine
unutmayalım ki
ışığın kırılan tüm renklerinde oynaşan
sürgün hayatların izi kalır
evrenin tozlu sisli
yamaçlarında
kalbimde
cıvıl cıvıl heyecanlar absürt korkular
zorlanıyorum ama olsun yine de
hep koşuyorum
sonlanana kadar
sonuna kadar
.........
18062024
16:15
Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 21.7.2024 22:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!