Ne çok sorular bırıktırmışım suskularımda
ve ne çok korkular kör kuyularda
anlatamadı tırnaklarımı kırdığım anlar
dudaklarımı kanattığımda hiç mi hiç
güldürmedi hiç bir sevinç an olsun
öldürmedi özlem bile
gör hele, öz de hep sen yaşıyorken..
Ne çok keşkeler yüklendi aklım, sandım tozudum
ne çok keşmekeş beklerdi kalbim, saklım bozuldu
çürürdü salkım saçaklarımda, bağ bozumuydum
kurutmuşum her bir sözü, unutmuşum adımı da
seviyorum sandığımda tapmışım
saplamışım kör hançeri yüreğe
koymuşum gereğe aşkı.
sanki, yeni başlıyorken bu yangın..
Ne çok gelgitler sürüdü kumu, ne çok yürüdü su
ve ne çok gece yarılarında böldüm uykumu
süslerken uzak düşümü şavkınla, üşüdüm
seni düşündüm üzerine titreyerek
ürkek ürkek yürüdüm sana
tutuldum sağanağına ey yar
öpücükler koydum sol yanağına
yağmurlar..yağmurlar..yağmurlar
dolular boşalıyorken üstüme..!
m.ksc
17.4.2012
Kayıt Tarihi : 13.5.2012 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!