Yağmurlar Şiiri - Tuncay Özer

Ey yağmurlar;
Acımı paylaşmaya mı?
Yokluğumu çalmaya mı? Geldiniz.
Ey yağmurlar;
Ruhumu yıkamaya mı?
Yalnızlığıma ortak olmaya mı? Geldiniz.

Siz ki ansızın dünyaya gelip
Temizleyen kirli yüzleri.
Alıp götürseniz tüm kötülükleri.
Alıp götürseniz acıları, yokluğu
Ve aldatma rivayetini.
Bir ben bir de o kalsa
O işte hani sevdiğimi bilip de
Sevmemi istemeyen
Hani uğruna geceler boyu uyumayıp da
Saatlerce düşündüğüm o.
O işte, bana karşılıksız sevgiyi tattıran
Acımı paylaşan, unutan, unutulan, seven, sevilen.
O baksa ben konuşsam,
O konuşsa ben hayal kursam.

Ey yağmurlar;
duyun yalnızlığımı,
Duyun sevdamı.
Çikolata tadında yaşanmış aşklar,
Nane tadında duygular.
Sevdalar, unutulanlar, yalanlar
Hepsi anlık telaşlar.

Ey yağmurlar;
Sevgisine muhtaçlığın acısı,
Onsuzluğun imkansızlığını getirin bana.
Ey yağmurlar sevda getirin bana
Anlık telaşların olmadığı,
Aşkların karşılıklı yaşandığı,
Acıların paylaşıldığı,
Uğruna ölümün göze alındığı
Sevdalar getirin.