Yağmurla Sakladım Şiiri - Funda Kocaevli

Yağmurla sakladım gözyaşlarımı,
Islandım, yüreğimin acısıyla birlikte.
Öyle bir acı var içimde,
Ölümden beter, bıçak gibi yüreğime yerleşen.

Tek bir söz dönüp dolaşıyor dilinde.
Anlatsam anlamadığın,
Ağlasam acımadığın.
Bir tek sözle beni yaraladığın.

Aşktan değil benim sancım,
Anadan, babadan.
Yakın bildiklerimin fizan kadar,
Uzak oluşundan.

Hayal kurmadım, kuramadım.
Yağmur oldu hep yüreğimde onca güneşli günlerde.
Bir sen anlamadın beni,
Islak gözlerimi gördüğünde bile.

Ben ağlarken bu gün,
Gökyüzü yalnız bırakmadı beni.
İçimde acın, gözlerimdeyse,
Yağmurlarda sakladığım göz yaşlarım.

Kimse görmesin istedim yalnızlığımı ve acizliğimi.
Dalsız bir çiçektim ben.
Senden umutlu olan, sana tutunan.
Yalnızlığım ve gözyaşlarımla.

Bir köküm vardı benim toprağa bağlı.
Bir söz kopardı topraktan,
Yaktı kavurdu dallarımı.
Yağmurda sakladığım sadece göz yaşlarım değil,
Bir de köksüz bedenim var artık.