Yağmurla Gelen Şiiri - Taner Okumuş

Bu akşam yağmura binip gelmişsin
Hoş geldin.
Senin sağanağın bellemiştim ne zamandır,
Boşuna değilmiş.
Yüreğim dağınık kusura bakma,
İçeri gel.
Sen,
Parıldayan gözlerini alıp gideli,
Evdeki her şeyi dilencilere verdim.
Şu ortadaki kocaman boşluk senin yerin
Buyur otur,
Hiçbir şeyle dolmadı epeydir.
Çok zor günler geçirdim -senden niye saklayayım-
yavaş yavaş aşıyorum
Seni, hüznünü, hasretini,
kırılmış bir kol gibi
yanımda taşıyorum.
Sığındığım bir çınar gölgesiydi gözbebeklerin
Güneş ilerledikçe etrafına dolandığım
Sen asla bu şehirden geçmeyecek bir otobüste
yolcuydun.
Ben katilini bildiğim bir filmi ısrarla seyrettim,
Kıran kırana çatıştım umutsuzlukla.
Her gün bir kaç barikatımı daha geçiyordu
Yalnız yağmurda ateş kesiyorduk
Bazen teslim etmeyi düşündüm silahımı
Bazen kendime sakladığım son kurşun için
Kataloglardan ölümler baktım
Sicim gibi ağlamak istedim
Çığlık gibi patlamak.
Her akşam biraz daha azalmış bir gün kopardım
takvimimden
ama gene de
Her yağmurla birlikte
umudumla birlikte
temizledim silahımı
daha keskin bir atışa hazırladım.
Altında -kim bilir- oturacağımız bir gölge
Yıldızları yerleştirdim tek tek
Bir tane de şuraya,
bir tane de şuraya...
Bekledim ki
bir gün bu yıldızlar altında
mevsimine kırılmış bir rüzgar saçlarımızı dağıtsın.
Ve bekledim ki
yağmur yağsın...
Üstü kalsın.