Rabbin nisan yağmurunda ıslanmak bir şerefti,
Ve o şeref az evvel,damla damla alnıma değdi..
Islandıkça bir toprak kokusudur sardı bedenimi,
Ve anlattı bana uzun uzun, yaşama nedenimi..
Mani olmadım damlaların, alnımdan öpmesine,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta