Yağmurla Dertlenip Ağlıyor

Bu gönlümün sahibi bir kere yok
Yaşlanmadan ikinci kez yaşlandım
Ölmeden de üçüncü defa öldüm
Yaralar içinde kanıyor gönlüm

Yerinden fırlayarak yalnız kalbim
Taşları yararak dağları deler
Volkanında dumanını çıkarır
Ağrıyor yüreğim sabır ederek

Gelmeyi bilmeyen ecelle dostum
Gönlümde açmayan güllere küsüm
Yolumdan gelmeyen dostlara açım
Yağmurla dertlenip ağlıyor gözüm

Perişan eyledi bu koca çınar
Hazana dönüştü bütün mevsimler
Yorgun düşürdüler gelip gidenler
Bezgin ola ola soluyor gülüm

Benden kaçırılır tüm güzellikler
Özel yer açılır dert masasında
Zıkkımın kökünü bana sunarlar
Zehir çekerekten sürüyor ömrüm

Gölgeli meşhurum halim haraptır
Değişmeyen şu kaderim şaraptır
Aradığım kapı çıkmaz sokaktır
İşte o yüzden de yanıyor bağrım.