Yağmurkent Şiiri - Hayrettin Taylan

' bereketli bir yağmura yağan yağmura'

'yağmurkent
damlalardan kasabalar
ıslak bir özlem
sellere karışan bir alışma bağlaşımında'

annelik çiçekleri açma zamanındasın
içinde bir fide büyür, kadınsın, ruh suyun büyütür
bense köklerini sulayıp senin çiçek haline ordan meyve haline
dahası senin gibi yeni bir güle bırakacağım meyve halini
sana benzeyen bir güle su olmak öz olmak çabasındayım
biraz ısıt ruhunu biraz büyüt geceleri ve bensizliği

“annelik çiçekleri açma zamanındasın
bir fide yetişiyor sende
meyvesine tat oldum”

unutkan değil hevesler,utkun bir vaziyetin vazosu olsun akışlar
seyrine dal,izle özlemlerini neon anlarında biraz benli koklan arzulara
kayıpsız yılların öcünü alsın hayalin,atıver malihulyalarını kara bahtının bahrine

özüm biraz fırat’tır yıka diclen’i gel basra'ya okyanusu özletmesin helallerin
suskun iç çocuk konuşsun dış beninde ,esmer umutların sözlüğü olup
son kelimeye beni yaz yazgı bulutuyla
kelimeleri lal etsin berrak imaların imi
üç noktalı bir tümcenin sonuna yangınlarını ekle buzul uçuklarıma
bir ömür defteri aç, yazgının silgisini kullansın hayat
silsin yıldızlar beni esrik geçmişlerden
ay uydu olsun yeni beyaz yağmurlarıma
berekeketli bir hissin tutku kentinde açılsın yeni şubemiz
açılışına gelsin bereketin her damlası
yağmura yağsın yağmur’um umuruma kanıt olsun uğurun
gibi gibiyim,istanbul gibiyim
önce ürkütür,alışınca vazgeçemeyecek kadar büyüktür mecnunluğum
bulut haldeyim buhurlarımı yağmur hali senli içilenişle başlar.
ne oldu demenin son deminde demli bir gelmen belki karıştırır çayımızı
şekere gerek yok sen şeker haldesin aşka
karıştır özlemi erisin kavuşmalar başlasın içsel sıcaklık
yüzmeyi öğren kalpten kentlerde, dalgalarım hırçındır ya kapıl ya da can simidi ol