Yağmurdan Sonra Şiiri - İlknur Kavrar

Yağmurdan sonra,
Ciğerlerine çekebilmektir özgürlük,
Mis gibi ıslak toprak kokusunu.
Ve daima sevebilmektir çimenlerde,
Gökyüzünde cıvıldaşan kuşları.
Kucağında bebek tutan bir annenin
Sıcaklığıdır özgürlük,
İyi ki varsın diyebilmektir birisine,
Kucak dolusu sarılırken sevgiyle.
Pamuk pamuk yığılan bulutları,
Dağlardan süzülen yağmur sularını,
Yeşili,maviyi…
Bazen kır çiçeklerini,
Bazen de narin bir orkideyi..
Görebilmektir özgürlük.
Bir kadının gördüğü düştür kimi zaman,
Çocuğun düşe kalka oynamasıdır kimi zaman da.
Dilediğince ağlayabilmek,
Kahkahalarla gülebilmektir özgürlük.
Akşam yorgun argın eve dönerken,
Sımsıcak bir tebessümle kapının açılmasıdır belki de.
Heyecenla bekleyen bir sevda çiçeği,
Bir umut tomurcuğu olmuş sevgilidir özgürlük.
Ve bazen de yastığa başını koyup
Huzur içinde uyuyabilmektir;
Bebek gibi umarsız,
Bilinçsiz rüyalara dalabilmektir özgürlük.
Benim özgürlüğüm sensin diyebilmektir sevdiğine,
Sensizliğim esaretimdir,diyebilmek içtenlikle.
Paylaşmaktır,hissetmektir,
Sevginin ta kendisidir özgürlük.