Yağmurdan Kafdağına

YAĞMUR'DAN KAFDAĞINA
Eski ve sıradan duygularla
uyanıyorum her sabah
geçmişin pencerelerinden
annem sesleniyor bir çocuğa
gözleri güneş içinde
sevinç bahçesi
tepeden tırnağa yeniyim
sayın editörüm
Hiç eskimiyor
Leyla ve Mecnun
aşk bahsinde
yaralı kuşlar uçuşuyor,
dağın kum halini de biliyorum
yıkılanın nasıl yenilendiğini yani,
beş duygunun
az ötesi şiirdir
bu gerçeğin farkında
genç şair,
haksızlık etmeyin
sayın editörüm
Spartaküs’den beri
değişen bir şey yok
çarmıh yerini
sehpalara bıraktı
öldürdükçe öğünüyor insan
bu cangıldan
çıkacak kapı arıyorum
annem çağırıyor beni
aşk çağırıyor
öksüz çocukların
gözleri çağırıyor,
yüzümü çevirip de geçemiyorum
zamana akan
kan ırmaklarından
yeni duygular mı bunlar
sayın editörüm
Gülçin Yağmur AKBULUT