Yağmurda Yürümek Şiiri - Servet Arslan

Çok kez yürüdüm yağmur da
Ama hep yalnız başıma
Çok kez çöktüm dizlerimin üstüne
Ağladım hiç durmadan ciğerlerim
Sökülüyorcasına.

Ama ilk buluşmamız da beraber yürüdük
İlk kez yağmur bu kadar güzel ve özeldi
Bizim için yağmış gibiydi herkese su tanesi bize aşk yağıyor gibiydi.

O kadar mutlu oldum ki günlerce rüyama girdi
Derin rüyalara hayallere daldım
Umut ettim bizi ikimizi
Dualar ettim bekledim,bekliyorum.

Planladık bir kez daha çıkacağız yağmur yağınca
Bu sefer durmadan yürüyeceğiz beraber
Canım diyecek utandırmak için
O kadar güzel diyorki
Utanmamak mutlu olmamak elde değil.

Atlayacak omzuma yaklaştıkça mutlu olacağım
Belki dayanamayacak sarılacağım
Bazen sinir edecek ve kaçacağım.

En çok ta gıdıklayacağım
Zayıf noktam o benim gıdıklanmak
Sonra dayanamadı o da söyledi o da gıdıklanıyormus sonra pişman oldu tabi ama bilmiyor ki içi dolu tabancayı elime verdi yandın canım benim yandın.