Yağmurda Mesarya... Şiiri - Yılmaz Sarper

Bugün Mesarya'da yağmur var!
Hüzünleri ertelemek gerek...

Böyle günlerde nükseder vefasızlığım.
Bırakır giderim Lefkoşa’yı.
Tutamam kendimi.
Yağmura hasret Mesarya köylerine vurur yüreğim.
Sıvasız kerpiç evlerden taşan şükür yüklü o coşkuyu yaşamalıyım...
Dışarıda sevgi üzre düşerken yağmur;
Ne kadar soğuk olursa olsun hava,
Kapılar açık tutulur.
Rahmeti konuk etmek ister gibidirler.
Dillerde “zararsız, ziyansız inşallah” duaları...

Umuttur bu!
Biraz borçları ödemektir,
Biraz yazın düğün yapmak,
Evermek nişanlıları...
Davarı çoğaltmaktır,
Sütün bolluğudur.
Kaymak yağı, hellim, nordur.
Evi sıvamaktır biraz.
Yeni bir fırın yapmaktır avluya.
Ama en çok toprak adınadır coşkuları.
Onlar okumadan bilirler toprak doyarsa doyacaklarını.
O toprağın parçasıdırlar, bilirler.
Toprağın çamura kesmesi hayırdır.
Bilirler...
Ağıldaki davarla,
Ovadaki zeytinle,
Avludaki güvercinle sarmaş dolaştırlar.
Yağmurla ışıl ışıl düşleri...
Yağmur, dua, umut, düş...
Hepsi birbirine karışır uyum uyum.
Dumanı tüten sıcacık ekmek sadeliğinde çöker o evlere.
Görmelisiniz!
Sevgi ve umut denizi oluverir Mesarya böyle günlerde...
Ve Mesaryada cümbüş varsa;
Hüzünlerini erteler Kıbrıs.
Böyle günlerde nükseder vefasızlığım.
Bırakır giderim Lefkoşa’yı...

(Yılmaz Sarper
5 Şubat 2005
Lefkoşa.)