Bir çocuk tanımıştım ben.
Yağmurun her bir damlasını
Meleklerin indirdiğini bilen
Başlamasıyla yağmurun hemen
Atardı kendini sokaklara.
Bir o yana, bir bu yana koşuştururdu,
Hiç durmadan.
İzin vermezdi asla
Meleklerin yere düşmesine.
Sırf canları yanmasın diye,
Tutmak isterdi hepsini
O minicik avucunda bin bir neşeyle.
İşte bende böyleyim her yağmur yağdığında.
Hem avucuma bin bir melek sığdırmış gibi,
Neşeliyim camın kenarında.
Hemde bir o kadar üzgünüm
Tutamadığım her bir yağmur damlasında..
Kayıt Tarihi : 16.11.2014 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mücahit Torun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/16/yagmurda-bir-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!