Yağmura Özlem Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Toprak özlemişti yağmuru hasretle kavruldu,
Toz duman bir halde o yana bu yana savruldu,
Göz gözü görmez oldu dudaklar kurudu,
Saçlarına damlalar ha düştü ha düşecek.

Toprak susamıştı kuraklığında yağmura,
Eller açılınca Yaradana, kalmıştı bir Dua’ya,
Çiğ damlaları gibi erişecekti özlenen bahara,
Gözlerine damlalar ha düştü ha düşecek.

Gökyüzünde bir bulut belli belirsiz görüldü,
Beyazı siyahına ihtişamla büründü,
Su tanecikleri içten içe dürüldü,
Ellerine damlalar ha düştü ha düşecek.

Hafiften bir serinlik ruha kadar işledi,
Susayan topraklar hep bu anı düşledi,
Tene can oldu yüzler gülmeye başladı,
Bedene damlalar ha düştü ha düşecek.

Toprak kavuştu su ile haşir neşir,
Kabul oldu Dua’sı huzura erdi beşir,
Ölümü unutma beyzade ıslanır teneşir,
Ruha can oldu damlalar ha düştü ha düşecek.

İsmet ÖZTÜRK (beyzade@)
16 Mayıs 2022 Ankara