Yağmura övgü Şiiri - Zeynep Karacaa

saçlarında yagmur izi
üsüyorum senin yerine
kimse cözemez bu gizi
titriyorum senin yerine

hayır
bu bildigin can sıkıntısına benzemiyor
özledigim seyler
aklımda degil

ilk defa şemsiyesiz çıkıyorum dışarı
onu da sende bırakmıştım
hatırladın mı

hayır
bu bildiğin yalnızlık değil
göz bebeğimin içinde tutuyorum ayaklarını
engel olamadığım gidişlerin
gelişlerini kıskandırdı

bir nehir akıyor
bir akrep sıkıştırıyor aklımı
aklım çıkacak bir gün
bulacak yolunu

saclarında yağmur izi
üşüyorum senin yerine
kimse çözemez bu gizi
gelıyorum senin yanına

.z